Federica Iannella (Włochy) – absolwentka klasy organów i kompozycji w Konserwatorium G. Rossiniego w Pesaro oraz studiów podyplomowych z zakresu interpretacji organowej w Konserwatorium A. Pedrollo w Vicenza (prof. Roberto Antonello, dyplom cum laude). Uczestniczyła w wielu mistrzowskich kursach interpretacji muzyki organowej, począwszy od literatury włoskiego renesansu, aż do francuskiego i niemieckiego romantyzmu. Szczególnie znaczenie miała dla artystki współpraca z prof. Wolfgangiem Zererem z Hamburga. Jako solistka występowała na wielu prestiżowych festiwalach muzycznych w Niemczech, Francji, Belgii, Austrii, Szwajcarii, Słowacji, Hiszpanii, a także w Meksyku, Rosji i USA. Ukończyła także studia muzykologiczne na uniwersytecie bolońskim. Zajmuje się działalnością edytorską związaną z twórczością włoskiego kompozytora XVIII w. – Giovanni Morandi, oraz popularyzacją i transkrypcją utworów przeznaczonych na dwoje organistów. Wspólnie z Silvio Celeghinem nagrała dla firmy fonograficznej Tactus m.in. wczesne symfonie G. Verdiego. Jest pedagogiem klasy organów w Conservatorio F. Cilen di Reggio Calabria. W ramach Akademii Barokowej w Mexico City (2010) prowadziła wykłady na temat włoskiej muzyki XVI-XVIII w.
Dietrich Buxtehude (1637-1707)
Passacaglia d-moll
Johann Sebastian Bach (1685-1750)
Pièce d’orgue BWV 572
Felix Mendelssohn-Bartholdy (1809–1847)
Ostinato c-moll
Alexandre Boëly (1785-1858)
Fantazja i Fuga B-dur
Josef Gabriel Rheinberger (1839-1901)
Sonata nr 4 op. 98: cz. I Allegro moderato
Gabriel Pierné (1863-1937)
Trois Pièces op. 29: Toccata g-moll
Jesús Guridi (1886-1961)
Canción y Danza
